Na 2 jaar geen Wampex door COVID-19, was het nu eindelijk zover dat we de 32e Wampex Vledder konden houden. Voor ons was het ook even weer wennen. In het afgelopen jaar hebben we de organisatiestructuur ook iets anders opgezet, dus voor ons was het dan ook wel spannend van hoe gaat dit uitpakken. Maar gezien de diverse reacties zijn we er toch weer ingeslaagd om er een mooie tocht van te maken.

De route was 28 km, maar de meeste teams hebben wel wat meer kilometers afgelegd. Dit jaar liep de tocht hoofdzakelijk over paden en zaten er weinig kompasdoorsteken over bouwlanden in. Maar de regen van de laatste dagen liet wel zijn sporen na. Heel veel water en blubber, en greppels wat slootjes waren geworden.

Sommige routes waren lastig op te lossen. Voor de B route zat er in de “vlieglijnroute” helaas een fout. Deze hebben we vrij snel kunnen corrigeren en de teams die hier last van hebben gehad hebben wij hiervoor gecompenseerd. De routes liepen dit jaar in elkaar over zonder dat je echt een herkenningspunt zoals een reflector had. Dit betekende dat wanneer je een route fout had gelopen ook verkeerd begon met de volgende route en je niet in de gaten had dat je fout zat. Hierdoor zijn een aantal teams toch flink aan het dwalen gekomen. Maar over het algemeen wist men de tocht goed te volbrengen. Dat blijkt ook wel want er zijn heel weinig teams uitgevallen.

Ook dit jaar heeft de opdrachtencommissie weer mooie opdrachten bedacht. Er waren twee wateropdrachten. Bij post 3 moest men met haken via een staalkabel naar de overkant van een sloot, een zeer zware opdracht. Bij post 7 moesten de deelnemers via een hindernisbaan een parcours afleggen over het water. Verder waren er een aantal klimopdrachten die behoorlijk pittig waren. Gelukkig waren er halverwege de tocht twee opdrachten die leuk maar niet zwaar waren, het boogschieten en blokkenstapelen. Reacties van deelnemers waren dat ze het fijn vonden dat deze er tussen zaten en dit dus een verademing was.