Historie

Zondag 3 februari 2019 ontvingen wij het vreselijke bericht dat Anne Kemkers is overleden.

Vanaf de oprichting was hij bestuurslid en mede-organisator van onze Wampex in Vledder. Zijn inzet en enthousiasme bij de organisatie van dit evenement gedurende 30 jaar was bijzonder.

We zullen onze stabiele, positieve en bindende factor in ons bestuur enorm missen.

Het is niet te bevatten ……

Het zal nooit meer worden zoals het was.

Sportief, positief, aimabel, vriendelijk, familiair, actief, betrokken, creatief, warme gevoelens, organisatorisch vermogen, oog voor iedereen en sociaal zeer bewogen. Allemaal woorden en termen die van toepassing zijn op Anne Kemkers. Wellicht zijn er nog meer te bedenken. Eigenschappen die Anne bezit en wij nodig hebben voor het organiseren van de Wampex Vledder.

Hierdoor heeft hij er mede voor gezorgd dat dit evenement is gegroeid naar wat het nu is. Een evenement wat niet meer weg te denken is uit Vledder. 30 jaar heeft hij deel uit gemaakt van de organisatie en heeft hierin duidelijk zijn stempel gezet en voetsporen achtergelaten, deze zijn onuitwisbaar. Zij zullen ons altijd aan Anne blijven herinneren.

Het ontstaan van de Wampex Vledder

In 1988 hebben twee teams uit Vledder voor het eerst meegedaan aan een Wampex in Opsterland. Een team van de vrijwillige brandweer en een van de gemeente Vledder.

We hadden geen bijzondere voorbereidingen getroffen, niemand had enig idee wat ons te wachten stond. Het was vreselijk nat en veel routes die ons compleet onbekend voorkwamen, ook het lopen op gympen was niet ideaal. Maar we hebben het overleefd en zelfs uitgelopen .

Eenmaal terug aan de basis kwamen de kriebels. In zo’n mooie omgeving als die van Vledder kunnen we dat toch ook zelf organiseren? Zo gezegd, zo gedaan, er was een enthousiaste groep die dit wel zag zitten. Zo begonnen Wieger Visser, Roel Herder, Gerrit Sikkema en Anne Kemkers de koppen bij elkaar te steken en werd contact gelegd met Jan Laan, de initiatiefnemer van de Opsterlandse Wampex. We kregen zijn draaiboek mee en we konden aan de slag. Na zorgvuldige voorbereiding, met veel overleg met alle terreinbeheerders kon het proeflopen beginnen.

Ook dat was afzien, want de volledige route werd getest, vaak op de vrijdagavond- en nacht. Bestuurders van de voormalige gemeente Vledder stonden zeer positief tegenover dit initiatief, het was natuurlijk ook een prima promotie voor het gebied. Burgemeester Maagendans stelde de Wampex wisselbeker beschikbaar en stond in de begin periode samen met zijn vrouw op de chocopost. Bijna alle medewerkers van het gemeentehuis en de complete brandweer waren ’s nachts in actie om de posten te bemensen.

In de eerste jaren moest een steunzender/antenne onderweg zorgen voor een goed contact naar de centrale post in de kazerne. Ook voor de postbezetting was het nog afzien, we hadden nog geen keten enz. en men zat vaak in een auto bij de posten of stond gewoon de hele nacht in het veld. Om het financieel rond te krijgen zijn diverse sponsoren benaderd. Ook enkele aannemers werden gestrikt, zodat de bezetting van de posten bij de opdrachten de nacht fatsoenlijk konden door brengen in keten. De eerste tocht, met ongeveer 40 deelnemende ploegen, ging richting Boschoord met een chocopost in de kantine van Hoeve Boschoord, een heel gezellige happening.

De deelnemers waren allen zeer enthousiast en we besloten door te gaan, zo kregen we na een tijd zelfs een wachtlijst. Dit konden we in het begin redelijk oplossen door de ruimte tussen de starttijden te verkleinen. Later is het aantal deelnemers uitgebreid, maar toen de wachtlijst weer groeide hebben we de A en B routes ingevoerd. Hierdoor konden we in totaal 90 teams laten starten. Dit lukte mede doordat omstreeks 1996 de brandweerkazerne in Vledder is uitgebreid. Dit kwam de Wampexorganisatie natuurlijk goed uit, er was nu voldoende ruimte om de Wampex te organiseren voor 90 teams.

Ondertussen een paar bestuurswisselingen en toevoegingen, Saskia Zoetelief zorgde jarenlang voor het financile gedeelte en na een tijdje kwamen Henk Dooren en Jacob Slagter de organisatie versterken. Later kwam ook Lia Meinders bij ons en sinds kort hebben Pieter Bosma en Jacob Kruijer de organisatie versterkt. Roel Herder en Gerrit Sikkema en Saskia Zoetelief zijn na een groot aantal jaren gestopt.

De brandweerkazerne is steeds het start en finishpunt. Van hieruit hebben we voldoende mogelijkheden om pittige routes uit te zetten. Er is in de loop der tijd gelukkig een hele goede verstandhouding ontstaan met de terreinbeheerders. Zo kloppen we bijna jaarlijks succesvol aan bij o.a. Natuurmonumenten, Staatsbosbeheer, Drents Landschap en de Maatschappij van Weldadigheid. Soms worden wijzigingen in de route aangebracht als het terrein bepaalde kwetsbaarheden heeft.

In de loop van de tijd wordt ook de Wampex Vledder steeds professioneler. Er rijden nu ’s nachts 3 mobiele posten in 4×4 auto’s in het terrein om probleempjes op te lossen, de mensen op post te brengen en om zoekgeraakte ploegen weer op te sporen. Ook is het ondertussen vaak een hele drukte bij de finish en is het renie gehalte vrij groot. Sinds een aantal jaren is de organisatie uitgebreid met een speciale opdrachten commissie bestaande uit leden van de vrijwillige brandweer uit Vledder. De meest bizarre opdrachten worden door dit team bedacht en uitgewerkt.

Het blijft een heel bijzonder gebeuren met sinds een aantal jaren zelfs een internationaal tintje. Twee teams van de Duitse partner gemeente Ilmenau en een team uit het Poolse Garbow zijn inmiddels besmet met het Wampex virus. Zij arriveren op de donderdagavond en worden door de organisatie en brandweer in de kazerne ontvangen.

Tijdens de Wampexnacht zijn er, naast de deelnemers, nog ongeveer 120 vrijwilligers die er mede voor zorgen dat de Wampex succesvol verloopt. Een centrale post verzamelt alle informatie van de posten in de route, zodat we goed het verloop kunnen zien. Ook kunnen we op deze manier zien of er een groep niet bij een bepaalde post is gearriveerd en aan het dwalen gaat.

Het Wampex Vledder sfeertje zorgt ervoor dat er onbewust een gigantische teambuilding bij de deelnemers en de organisatie tot stand komt. Dit wordt door de deelnemers eenmaal weer terug op de werkvloer ook uitgestraald, waardoor veel organisaties deelname ook stimuleren.